Wiosenne sÅ‚oÅ„ce tak dÅ‚ugo Å‚askotaÅ‚o promykami gaÅ‚Ä…zki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać siÄ™ z pÄ…czków. – Jeszcze chwilÄ™ – mruczaÅ‚y wierzbowe Kotki. – Daj nam jeszcze pospać, dlaczego już musimy wstawać? A sÅ‚oÅ„ce suszyÅ‚o im futerka, czesaÅ‚o grzywki i mÃ
